Opis
W wesołym miasteczku spacerujący z synem mężczyzna odkrywa zwłoki młodej kobiety. Nikt nie spodziewa się, że nie jest to pojedyncza tragedia, ale część ciągu dramatycznych zdarzeń, który ktoś w końcu musi przerwać.
Dagmara Zatorska, zadziorna fanka wszelkich sportów, a w szczególności boksu i crossfitu, rozkręca agencję detektywistyczną. Dla dobra rodziny swoją przyszłość wiąże z nudnymi sprawami z zakresu przestępstw gospodarczych. Wszystko po to, aby się nie narażać, a tym samym nie obciążać rodziców kolejną tragedią – trzy lata wcześniej w wypadku motorowym zginął jej brat.
Niespodziewanie dostaje pierwsze zlecenie, do którego wraz ze wspólnikiem, przystojnym Brazylijczykiem Carlosem, podchodzą bardzo poważnie.
Jednocześnie znajoma jej mamy próbuje zaangażować ją do przyjrzenia się sprawie morderstwa jej córki. Dagmara odmawia, jednak gdy dostrzega podobieństwo do bieżących wydarzeń, o których rozpisuje się prasa, coraz trudniej jej trzymać się na dystans.
Sprawa coraz mocniej ją wciąga, aż w końcu pochłania bez reszty, czego skutki zaskakują wszystkich.
Opinie o książce znajdziesz tutaj. Jeżeli masz ochotę będę wdzieczna za pozostawienie opinii po
Patroni medialni:
@gdzie_ja_tam_ksiazka (zweryfikowany) –
Jeśli lubicie książki, których historia zaczyna się z przytupem, to bez wahania możecie czytać te wychodzące spod pióra Agnieszki Peszek. Od razu zaznaczam, że nie są to delikatne tematy.
“Cios za cios” zaczyna się mocnym akcentem, gdyż chłopiec z ojcem znajdują zwłoki młodej dziewczyny. Główna bohaterka, Dagmara Zatorska, zakłada agencję detektywistyczną współpracując z Carlosem, jej przyjacielem. Rodzina sceptycznie podchodzi do pomysłu Dagmary, jednak napływające pierwsze zlecenia mogą wiele zmienić w życiu bohaterki.
Historię poznajemy z trzech perspektyw: Dagmary – głównej bohaterki, Grzegorza Wiśniewskiego – zbliżającego się do emerytury policjanta, który zajmuje się sprawami zabójstw, i JEGO, osoby, która jest tajemnicza i wprowadza bardzo niepokojący klimat. Autorka sprytnie bawi się czytelnikiem, ponieważ trudno jest wyczuć, w którym kierunku popłynie fabuła książki.
Agnieszka Peszek porusza tematy traumy utraty bliskiej osoby, nadtroskliwości rodziców, ale też brak zainteresowania z ich strony, problemy natury psychicznej, prześladowania, zastraszania, odtrącenia, ukrywania prawdy na rzecz wolności ukochanej osoby. Problemów jest naprawdę dużo, ale zostały świetnie połączone, dzięki czemu powstała druzgocąca historia. I co najbardziej wstrząsa – mogłaby wydarzyć się naprawdę. Wydarzenia z “Cios za cios” są tak realistycznie przedstawione, że zastanawiałam się, jak ja zachowałabym się w sytuacji bohaterów. I nie mogłam znaleźć na to odpowiedzi.
Krótkie rozdziały, rosnące napięcie, niepokojący klimat i zwroty akcji sprawiają, że książkę czyta się sprawnie i z wielkim oczekiwaniem na finał. Co więcej, mam pewien niedosyt i myślę, że historię Dagmary i jej brata można by było pociągnąć dalej. Kto wie, może Agnieszka Peszek zdecyduje się na to. “Cios za cios” to bez wątpienia książka z gatunku tych mocniejszych i właśnie fanom takich historii bardzo ją polecam.
krzychu_and_buk (zweryfikowany) –
Lubię ten moment kiedy sięgam po książkę Autorki/Autora, których nie znam. Ten dreszczyk niepewności co też znajdę na kartach stron ich powieści zawsze jest dla mnie czymś miłym. A jeszcze milej jest, gdy już po pierwszych stronach czytanej książki wiem, że to będzie bardzo dobrze spędzony czas.
Tak też było z książką “Cios za cios”. I choć Autorka ma za sobą wydanie ponad 10 książek to było to nasze pierwsze spotkanie (ale mogę już zdradzić, że nie ostatnie). Ale po kolei…
“Cios za cios” to pierwszy tom nowej serii kryminalnej, w której główną bohaterką jest Dagmara Zatorska, która wraz z przyjacielem Carlosem otwiera agencję detektywistyczną. Głównym obszarem ich działalności mają być przestępstwa gospodarcze, ale… w ręce Dagmary trafiają dokumenty pewnej tajemniczej sprawy kryminalnej. Początkowo Dagmara nie chce się nią zająć, ciekawość jednak wygrywa. I to staje się głównym wątkiem tej książki.
Historia wciąga i “nie pozostawia jeńców”. Składa się jakby z trzech oddzielnych historii. Każda z nich opowiadana jest przez trzech różnych bohaterów: Dagmarę, Komisarza Grzegorza Wiśniewskiego oraz tajemniczego jego (to rozdziały zatytułowane On). Świetnie to Autorka zbudowała. Dzięki takiemu zabiegowi nie nudziłem się. Każdy z bohaterów przedstawił mi różne fragmenty swojej opowieści przez co moja ciekawość nie malała, przeciwnie – cały czas ogień zainteresowania był podsycany. Dzięki temu patrzyłem na wszystko z różnych perspektyw.
Z pogonią myśli w głowie przemierzałem karty czytanej opowieści. Każdą komórką swojego ciała chłonąłem to co się tam działo. Jak komisarz – kładłem się, wspinałem, oglądałem pod różnymi kątami, analizowałem dogłębnie. To wszystko czego tutaj doświadczyłem rezonowało w mojej głowie aż do końca książki.
Cios za cios to w mojej ocenie bardzo dobra powieść kryminalna. Pokazana, niejako w trzech aktach, finalnie łączy wszystkie wątki w jedną całość i wyjaśnia skąd takie a nie inne poczynania mordercy.
W mojej ocenie ta książka przede wszystkim jest o samotności, o odrzuceniu i chorym pojmowaniu rodzinnej troski o członków rodziny, o tym jak jedna tragedia pociąga za sobą kolejne.
Po przeczytaniu jej mam ogromny niedosyt, co świetnie znaczy o książce. Już nie mogę się doczekać kontynuacji, bo mamy tutaj niezakończone wątki, które cały czas świdrują mi w głowie.